အေသးအမႊား၊ ကေလးကစားစရာ မဟုတ္ပါ

“အေပါင္းအသင္းေတြရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈနဲ႔ ဆိုရွယ္မီဒီယာေတြရဲ႕ ေနရာ ယူလာမႈေတြကို ေပါ့ေပါ့ေလး ေတြးၿပီး လႊတ္ထားဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ မဟုတ္တာေတြကို လုပ္ဖို႔ အားေပး အားေျမႇာက္ လုပ္ေနတာေတြကလည္း ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ျပည့္ေနတာပဲ။ ဝန္းက်င္မွာ ဒါေတြ ရွိေနမွေတာ့ မပ်က္စီးခ်င္လည္း ပ်က္စီးေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္”
ေဒါက္တာသာမာစီလန္ (မေလးရွား ေဆးပညာအဖြဲ႕ ဥကၠ႒)

မၾကာေသးမီက မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ အြန္လိုင္းေပၚသို႔ အသက္ရွစ္ႏွစ္ႏွင့္ ၁၀ အရြယ္ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္က အရြယ္မေရာက္ေသးသည့္ ပထမတန္း ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို မဟားဒယားျပဳက်င့္မႈ ဗီဒီယိုျပကြက္မ်ား တက္လာသျဖင့္ တစ္ႏိုင္ငံလုံး တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ား သြားခဲ့ရသည္။ ကေလးေတြပဲဟု သာမန္ အေလးမထားစရာ ကိစၥဟု ထင္လိုက္လွ်င္ မွားသြားေပ လိမ့္မည္။ ဤအရြယ္ေလးေတြက ဤကိစၥကို နားလည္ေနၾကၿပီ ဆိုျခင္းကို ျပန္လည္ဆန္းစစ္ရန္ လိုလာၿပီ ျဖစ္သည္။

ယခုေတြ႕ ျမင္လိုက္ရသည္က လူသိေအာင္လုပ္ ေပးလိုက္သည့္ ကိစၥေလးတစ္ခုသာ ျဖစ္ၿပီး လူမသိ သူမသိႏိုင္ေသာ ကိစၥေပါင္းမ်ားစြာ ေနာက္ကြယ္တြင္ ရွိႏိုင္ေသးသည္။ ထိုအျဖစ္အပ်က္ မ်ားသည္ ယေန႔ေခတ္ လူငယ္မ်ားကို ကိုယ္စားျပဳေနသည့္ စဥ္းစားစရာလည္း ျဖစ္ေနသည္။ သူတို႔ ဘာေတြ သိေနသလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ သိေနသလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ သိေနသလဲ ဆိုသည့္ အေၾကာင္းမ်ားမွာ ေမးစရာကိစၥမ်ား ျဖစ္လာသည္။

မုဒိမ္းက်င့္ခံရျခင္း၏ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ မိမိ ပတ္ဝန္းက်င္၊ မိမိ သိကြၽမ္းသူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ေနေၾကာင္း မေလးရွားႏိုင္ငံ ေဆးပညာအဖြဲ႕ (MMA) ဥကၠ႒ ေဒါက္တာ သာမာစီလန္က ဆိုပါသည္။

“မုဒိမ္းမႈဆိုတာ သေဘာတူသည္ ျဖစ္ေစ၊ သေဘာ မတူသည္ျဖစ္ေစ ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာရွိတယ္။ ျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ လိင္စိတ္ကို ႏိုးၾကား တက္ႂကြလာေစတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ၊ ပတ္ဝန္းက်င္က ေစ့ေဆာ္တဲ့ တြန္းအားေတြ၊ ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားေတြကို သတိ မမူတာေတြ၊ စူးစမ္းခ်င္တဲ့ ကေလးေတြရဲ႕သဘာဝကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈထား တာေတြဟာ ကေလးေတြကို ဒီလိုလုပ္ေအာင္ တြန္းပို႔ေန သလိုျဖစ္တယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။

ကေလးပီပီ စပ္စုျခင္းႏွင့္ သိခ်င္စိတ္ ျပင္းျပျခင္းတို႔ကို လူႀကီးေတြက အခ်ိန္မီ မထိန္းႏိုင္လွ်င္ ကေလးမ်ား မဟုတ္သည့္လမ္းသို႔ ေရာက္သြားႏိုင္သည္။ သူေျပာသည့္ တြန္းအားႏွင့္ ေစ့ေစာ္အား မ်ားဆိုသည္မွာ မူးယစ္ေဆး၊ အရက္ႏွင့္ ကေလးမ်ားကို အေလးမထား လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ေနသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္တို႔ ျဖစ္သည္။

“မိဘေတြက အေရးႀကီးတယ္။ သူတို႔က အေရးပါတဲ့ ေနရာမွာ ရွိေနတယ္ဆိုတာ သိတဲ့သူ နည္းတယ္။ ဆင္းရဲတဲ့ မိသားစုေတြမွာ ကေလးေတြကို ကိုယ္က်င့္တရား၊ အရွက္နဲ႔ သိကၡာေတြကို သင္ေပးဖို႔ အခ်ိန္မရွိဘူး။ သူတို႔ကလည္း အဲဒါေတြကို အေရးႀကီးမွန္း မသိၾကဘူး။ မိသားစုအတြင္း ဒုကၡေတြ ေရာက္ၿပီး စီးပြားေရးအဆင္ မေျပၾကရင္ ပိုဆိုးေသးတယ္။ အဲဒီမိသားစုအတြင္း ႀကီးျပင္းရတဲ့ သူေတြအတြက္ ကေတာ့ အခ်ိန္မေရြး ေပါက္ကြဲဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနတတ္တယ္” ဟု ေဒါက္တာ သာမာက ဆိုသည္။

အခ်ိဳ႕အခ်က္မ်ားကလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားစရာ ျဖစ္သည္။ ကေလးေတြ ဘာေၾကာင့္ မဟုတ္တာ လုပ္သနည္းဆိုသည့္ အခ်က္တြင္ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္ျခင္း၊ စိတ္မႏွံ႔ျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။ ထိုကေလးမ်ားကို အခ်ိန္မီ မထိန္းသိမ္းႏိုင္လွ်င္ သို႔မဟုတ္ လ်စ္လ်ဴ ႐ႈထားလွ်င္လည္း ဤအျဖစ္မ်ိဳးမ်ားကို ရင္ဆိုင္ရဖြယ္ရွိေၾကာင္း သူက ေထာက္ျပထားသည္။

မေလးရွား ရဲတပ္ဖြဲ႕ ဒုတိယရဲမင္းႀကီး ဟာမီဒါ ယူႏြတ္က ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ မတိုင္မီအထိ ကေလးသူငယ္ဆိုင္ရာ သာမန္ျပစ္မႈဟု သတ္မွတ္ခံရေလာက္သည့္ အမႈမ်ားကို တိုင္ၾကားခဲ့ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားသည္။

သို႔ေသာ္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ မေလးရွားႏိုင္ငံ၌ ကေလးသူငယ္ လိင္မႈဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ မုဒိမ္းမႈ ခုနစ္မႈႏွင့္ ယခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလအထိ ေျခာက္မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ထို ၁၃ မႈစလုံးသည္ အသက္ ၁၃ ႏွစ္ေအာက္ မုဒိမ္းမႈမ်ား ျဖစ္ေနသည္။

ထိုကဲ့သို႔ မႀကံဳစဖူး မုဒိမ္းမႈမ်ား ျဖစ္ပြားရျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ႕၏ အစီရင္ခံစာကလည္း ပိုၿပီး စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ေကာင္းပါသည္။ ကေလးသူငယ္မ်ားတြင္ မဟုတ္တ႐ုတ္ပုံမ်ားကို အခ်ိန္မေရြး ၾကည့္ႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးမ်ား ရေနၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ အင္တာနက္တြင္ ပက္ပက္စက္စက္ တစ္တစ္ခြခြ ပုံမ်ား၊ ဗီဒီယိုကားမ်ားကို မခ်ိန္မေရြး ရယူၾကည့္ႏိုင္သည္။ ထိုသို႔ အလြယ္တကူ ၾကည့္ႏိုင္ေစရန္ အတြက္လည္း မိုဘိုင္းလ္ ဖုန္းမ်ား၊ တက္ဘလက္မ်ားကို အလြယ္တကူ ေစ်းေပါေပါႏွင့္ ဝယ္ယူ သုံးစြဲႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကာမ ရာဂစိတ္မ်ား လူႀကီးေတြသာမက ကေလးေတြပါ အခ်ိန္မေရြး ေပါက္ကြဲရန္ အားေျမႇာက္ျပဳသလို ျဖစ္ေနေၾကာင္း မေလးရွား ရဲတပ္ဖြဲ႕က ဆိုထားသည္။

“ကြၽန္မ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့ သူက ဟင္ဒီစကားေျပာ ႐ုပ္ရွင္ကားထဲမွာ မင္းသမီးက မလုံ႔တလုံ အဝတ္အစားေလးနဲ႔ ကတာကို ၾကည့္ၿပီး ဒီလို က်ဴးလြန္ျဖစ္ သြားတာလို႔ ေျပာတယ္။ သူက အဲဒီ႐ုပ္ရွင္ကို ၾကည့္ၿပီး အသက္ ၁၂ ႏွစ္ သမီးေလးကိုသြားၿပီး မဟားဒယား လုပ္တာ။ အဲဒီလိုလုပ္ဖို႔ ႀကဳိတင္ ျပင္ဆင္သြားတာေတြက သူ႔မွာ အမ်ားႀကီးပဲ။ အဲဒီလိုဟာေတြကို ေဆာင္ထားရတယ္ ဆိုတာကို သူ႔အရြယ္ေလာက္နဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သိရတာလဲ။ သူက အဲဒီလို လုပ္ရတာေတြ၊ ေဆာင္ရန္ေတြကို အင္တာနက္ကေန သိတာတဲ့ေလ” ဟု ဒုတိယရဲမင္းႀကီး ဟာမီဒါက ဆိုသည္။
ကေလးသူငယ္မ်ားသည္ အထိန္းအကြပ္မရွိ အင္တာနက္သုံးခြင့္၊ ၾကည့္ခ်င္ရာ ၾကည့္ခြင့္မ်ား ရေနသည့္အေပၚ ျပန္လည္ စဥ္းစားရန္ လိုေၾကာင္း ဟာမီဒါက ေထာက္ျပထားသည္။

“သူတို႔ အရြယ္ေတြက ဘယ္ဟာက မွားၿပီး ဘယ္ဟာက မွန္မွန္းသိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္သူကမွလည္း သူတို႔ ၾကည့္႐ႈခံစားေနတာ ေတြဟာ မေကာင္းဘူးလို႔ ေျပာမယ့္သူလည္း ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ့ သူတို႔ ဘာလုပ္ေနတယ္ ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္လို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု သူမက ဆိုသည္။

လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္နာ မင္းႀကီး ဂ်ိမ္းစ္နာရာဂမ္ကလည္း ေက်ာင္းမ်ားတြင္ လိင္ကိစၥကို အေလးမထားစရာ အေသးအမႊားပမာ သေဘာထား ေနၾကျခင္းကို ျပစ္တင္ ေဝဖန္ထားသည္။

“ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သိရတာေတြက လာၿပီး တိုင္မွ သိၾကရတာ။ လာမတိုင္တဲ့ အမႈေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ ရွိႏိုင္တယ္။ ဒီလို ျဖစ္တာေတြကို ျပန္ၿပီးသုံးသပ္ရင္ ေက်ာင္းေတြမွာ အမ်ိဳးသမီး အခြင့္အေရး ဆိုတာေတြကို ေကာင္းေကာင္း သင္ၾကားျခင္း မရွိေသးဘူးဆိုတာ ထင္ရွားတယ္။ ေက်ာင္းေတြမွာ အဓိက အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ကို သင္ဖို႔ လိုေသးတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ လိင္ပညာေရးဆိုတဲ့ ဘာသာရပ္ ႏွစ္ခုျဖစ္ပါတယ္”

“ကြၽန္ေတာ္ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေလာက္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ထိေတြးဖူးပါတယ္။ အရြယ္ မေရာက္ေသးဘဲ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မႈေတြ၊ တရားမဝင္ ကိုယ္ဝန္ ဖ်က္ခ်မႈမ်ဳိးေတြနဲ႔ အမ်ားႀကီး ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတယ္”

“ကြၽန္ေတာ္တို႔ သုေတသန လုပ္ထားခ်က္ အရကေတာ့ မေလးရွားႏိုင္ငံမွာ တစ္ရက္ကို တရားမဝင္ ကိုယ္ဝန္ ဖ်က္ခ်မႈေပါင္း ၃၀၀ ေလာက္ ျဖစ္လာတာပါပဲ။ ဒီႏိုင္ငံမွာက ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္ လိင္ပညာေရး ဆိုတာကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈ ခဲ့ၾကတာပါ။ ဘာသာေရးဘက္ကပဲ နည္းနည္းပါးပါး ထိန္းေက်ာင္းတာေလးေတြပဲ ရွိတယ္”ဟု ဂ်ိမ္းစ္က ဆိုသည္။

“ရွင္တို႔အေနနဲ႔ ကေလးေတြကို အြန္လိုင္းေပၚမွာ ဒီအတိုင္း လႊတ္မထားၾကပါနဲ႔။ သူတို႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ပါ။ ဘယ္လိုင္းေတြကို သူတို႔ ဝင္ၾကည့္ေနၾကသလဲ။ ကေလးေတြ ဆိုတာ အလြန္ စပ္စုစူးစမ္းလို ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို မ်က္ေျခမျပတ္ေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ေတာ့ လိုလိမ့္မယ္။ ေစာင့္ေရွာက္ရမယ့္ အခ်ိန္မွာ ပစ္ထားလိုက္ရင္ ပန္းေကာင္း အညြန္႔ခ်ိဳးခံထားရသလို ျဖစ္သြား ႏိုင္ပါတယ္” ဟု ဟာမီဒါက ဆိုသည္။

ထိုအခ်က္ကို ဂ်ိမ္းစ္ကလည္း လက္ခံသည္။ ဆိုရွယ္ မီဒီယာမ်ားကို သုံးျခင္းကအစ ေစာင့္ၾကည့္သင့္ေၾကာင္း သူက ေထာက္ခံသည္။ သူက…
“ကေလးေတြကို လႊတ္မထားပါနဲ႔ ။ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ မထားပါနဲ႔။ မိဘေတြ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွစ္မေတြက မဟုတ္တာေတြကို အင္တာနက္မွာ ၾကည့္ေနၿပီး၊ အနားမွာ ရွိေနတဲ့ မူႀကဳိတန္း ကေလးအရြယ္ေလာက္ကို အေလးထားစရာ မလိုဘူးလို႔ ထင္လိုက္ရင္ မွားလိမ့္မယ္။ အင္တာနက္ကို မသုံးရဘူးလို႔ေတာ့ သြားၿပီးမပိတ္ပင္ လိုက္ပါနဲ႔။ အဲဒါကပိုၿပီး ဆိုးသြားလိမ့္မယ္။ အဲဒီနည္းကလည္း မထိေရာက္ႏိုင္ဘူး” ဟု ဆိုသည္။

“ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ ကေလးေတြက လူႀကီးေတြ ကိစၥေတြကို အရမ္း စိတ္ဝင္စားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို လိင္ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြကို ရွင္းျပႏိုင္ေအာင္ ႀကဳိးစားရမယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က မိဘနဲ႔ သားသမီးေတြၾကားမွာ ေႏွာင္ဖြဲ႕တတ္တဲ့ သံေယာဇဥ္ႀကဳိးကို ခိုင္မာေအာင္ ပိုၿပီး လုပ္ရမယ္။ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး သားသမီးေတြနဲ႔ ေနထိုင္ေျပာဆိုၿပီး လိင္ကိစၥဆိုတာကို အေသးအမႊားကေန၊ အေလးထားစရာ ကိစၥေတြအထိ ရွင္းလင္း ေျပာျပႏိုင္ေအာင္ ႀကဳိးစားရမယ္။ ေက်ာင္းေတြက မေျပာရင္ သူတို႔နဲ႔ အနီးစပ္ဆုံးက မိဘေတြပဲ ရွိတာေၾကာင့္ မိဘေတြက ေျပာရမယ္။ ဒီလို ရွင္းလင္း ေျပာျပႏိုင္မွ သူတို႔ လမ္းမွားကို ေရာက္မသြားမွာေပါ့။ သူတို႔ အရြယ္ေရာက္လာခ်ိန္အထိ သာယာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခုကို ဖန္တီးေပးရင္ စိတ္ေလတာေတြ၊ တလြဲ သာယာေနတာေတြ မရွိႏိုင္ဘူးေပါ့”
“ဥပေဒေၾကာင္း အရလည္း တားဆီးကာကြယ္ ေပးထားဖို႔ လိုတယ္။ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ ၁၂ ႏွစ္ အရြယ္ေလးေတြ အျပစ္က်ဴးလြန္ရင္ ဘယ္လို အေရးယူမယ္ဆိုတဲ့ ဥပေဒလည္း ရွိဖို႔လိုတယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။

မေလးရွားႏိုင္ငံ မိဘမ်ား ပညာေရးလႈပ္ရွားအဖြဲ႕ (PAGE) ဥကၠ႒ ႏူးဇီမာအဘဒူရာမင္ ကလည္း ေက်ာင္းသားမ်ားကို လိင္ပညာေရးႏွင့္ ပညာေပးရန္ အေရးႀကီးေၾကာင္း သေဘာတူသည္။ သို႔ေသာ္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနေသာ လိင္အသားေပး ပုံမ်ား၊ ဗီဒီယို ဇာတ္လမ္းမ်ား ေနရာတိုင္းလိုလိုတြင္ အလြယ္တကူ ရရွိေနျခင္းကလည္း ျပႆနာရပ္တစ္ခု ျဖစ္ေၾကာင္း သူက ေထာက္ျပထားသည္။ သူမ အေနျဖင့္ ေက်ာင္းမ်ားရွိ ကြန္ပ်ဴတာခန္းမ်ားတြင္ မလိုအပ္သည့္ လိုင္းမ်ားသို႔ ဝင္ေရာက္ၾကည့္႐ႈျခင္း မျပဳႏိုင္ရန္ ႀကဳိတင္ ကာကြယ္ေရးစနစ္ (Fire-walls) မ်ား တပ္ဆင္ထားရန္ အႀကံျပဳထားသည္။

“ေက်ာင္းသားေတြကို Facebook မသုံးရဆိုတဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ိဳးေတြနဲ႔ ပိတ္ပင္စရာေတာ့ မလိုဘူး။ သူ႔အသက္အရြယ္ အပိုင္းအျခားနဲ႔သာ သုံးခြင့္ျပဳသင့္တယ္” ဟုလည္း ဇီမာက ဆိုသည္။ သူက အင္တာနက္ကို ပိတ္ပင္ျခင္း၊ ကန္႔သတ္ျခင္း၊ ဆင္ဆာျဖတ္ျခင္းတို႔သည့္ အေျဖ မဟုတ္ေၾကာင္း လက္ခံထားသည္။

“မိဘေတြအေနနဲ႔ အေကာင္း၊ အဆိုးကို ခြဲျခားၿပီး သေဘာေပါက္ေအာင္ ရွင္းျပဖို႔ လိုမယ္ ထင္တယ္။ အမွား၊ အမွန္ ခြဲျခားႏိုင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ သင္ေပးဖို႔လည္း လိုလိမ့္မယ္။ အင္တာနက္ကို အသုံးမျပဳနဲ႔ ဆိုၿပီး ပိတ္လိုက္ရင္ ဒီေနရာပိတ္၊ အျခားတစ္ေနရာ ေရာက္သြားမွာပဲ။ ကေလးေတြကို မလုပ္ရဆိုၿပီး တားျမစ္မယ့္အစား အက်ဳိးရွိေအာင္ ဘယ္လိုသုံးရတယ္ ဆိုတာေတြကို လမ္းညႊန္ ျပေပးႏိုင္ရင္ ပိုေကာင္းမယ္။ အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေဆာင္ၿပီး ကိုယ္လည္း အက်ဳိးရွိ၊ တိုင္းျပည္အတြက္လည္း အက်ဳိးရွိတာေတြကို ထုတ္လုပ္မႈ တစ္ခုခုအေနနဲ႔ ရလဒ္ ေပၚလာေအာင္ သုံးစြဲခိုင္းရင္ ပိုေကာင္းမယ္ ထင္ပါတယ္” ဟူ၍ ေျပာၾကားခ်က္သည္ ေခတ္သစ္ မိဘမ်ားႏွင့္ ဆရာမ်ားအတြက္ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္သည္။

Ref: Rising Cases of Minors Raping Minors, by New Sunday Times, 2013 October

အယ္ဒီတာတစ္ဦး

The Voice Weekly

မေလးရွားႏိုင္ငံအတြင္း အရြယ္မေရာက္ေသးသည့္ လိင္မႈဆိုင္ရာ ဆိုးရြားသည့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ား
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ဇြန္လ : မေလးရွားႏိုင္ငံ ေဒသဆိုင္ရာ သတင္းစာ တစ္ေစာင္၏ ေဖာ္ျပခ်က္အရ၊ သုံးတန္း တက္ေနေသာ အသက္ ကုိးႏွစ္အရြယ္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္သည္ အိမ္နီးခ်င္း ၁၄ ႏွစ္အရြယ္ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ႏွင့္ မွားယြင္းေဖာက္ျပားကာ ကိုယ္ဝန္ရွိလာၿပီး သားေယာက်္ားေလး တစ္ေယာက္ ဖြားျမင္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၂၄ ရက္ : အသက္ ၁၂ ႏွစ္ႏွင့္ ၁၄ ႏွစ္ၾကား လူငယ္ ရွစ္ဦးသည္ အသက္ ၁၃ ႏွစ္အရြယ္ မိန္းကေလး တစ္ဦးကို ကြာလာကူဘူဘာ႐ူ ၿမိဳ႕ရွိ လူမေနေသာ အိမ္ႀကီးတစ္လုံးတြင္ မုဒိမ္း ျပဳက်င့္မႈေၾကာင့္ အဖမ္းခံၾကရသည္။

ထိုမုဒိမ္းမႈ က်ဴးလြန္ခံရသည့္ မိန္းကေလးသည္ အခင္းျဖစ္ပြားသည့္ေန႔ မတိုင္မီကတည္းက ေက်ာင္းေျပးၿပီး အိမ္ကိုလည္း ျပန္မလာခဲ့ေၾကာင္း ေဒသဆိုင္ရာရဲစခန္းမွ တာဝန္ရွိသူ တစ္ဦးက ေျပာၾကားခဲ့သည္။ မိန္းကေလးသည္ သူ႔အိမ္ႏွင့္ မိုင္ ၁၀၀ ခန္႔ေဝးသည့္ အိမ္ပ်က္ႀကီးသို႔ ေရာက္လာၿပီး အိပ္စက္ေနစဥ္ ထိုသို႔ မုဒိမ္းက်င့္ခံရျခင္း ျဖစ္သည္။

၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာ ၂ ရက္ : မာလက္ကာၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္ေသာ ေလးတန္း ေက်ာင္းသားႏွင့္ ႏွစ္တန္းေက်ာင္းသား ႏွစ္ေယာက္သည္ ပထမတန္း တက္ေနသည့္ ေက်ာင္းသူေလး တစ္ဦးကို အတင္းအဓမၼ ျပဳက်င့္ေနသည့္ ဗီဒီယိုျပကြက္မ်ား လူႀကီးမ်ားၾကည့္သည့္ Website တစ္ခုေပၚသို႔ တက္လာသည္။

ထိုညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္သည္ ေက်ာင္းရွိ ကြန္ပ်ဴတာခန္းတြင္ လူႀကီးၾကည့္ ဇာတ္လမ္းမ်ားကို ၾကည့္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ေက်ာင္းမွ ေကာင္မေလးကို အိမ္သို႔ ေခၚသြားၿပီး မဟားဒယား က်င့္ခဲ့ေၾကာင္း မိန္းကေလး၏ မိခင္က ရဲစခန္းသို႔ တိုင္ၾကားခဲ့သည္။