ငါန္းဇြန္ၿမိဳ႕ ေက်းရြာ ၁၂ရြာမွ လယ္မ်ားအား ပုဂၢလိက ကုမၸဏီမွ ေျမထိုးစက္ျဖင့္ ထိုးေကာ္ဖ်က္ဆီးသိမ္းယူ

မႏၲေလး တိုင္းေဒသႀကီး ျမင္းၿခံခရိုင္ ငါန္း ဇြန္ၿမိဳ႕နယ္ ၿမိဳ႕သာစက္မႈဇုန္စီမံ ကိန္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဒသခံေက်း ရြာ ၁၂ရြာမွ လယ္ ၄၀ဝခန႔္ ေၿမ လက္က်န္အား ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခု မွ စက္ယႏၲရားႀကီးမ်ားျဖင့္လာ ေရာက္၍ ပဲစင္းငုံစိုက္ခင္းမ်ားအား ထိုးေကာ္ဖ်က္ဆီးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ ကာ ၎ေနရာမွအကြက္မ်ားအား ကုမၸဏီမွ သိမ္းလိုက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ေဒသခံ နဝရတ္ရြာသားလည္း ျဖစ္ အကြက္ပိုင္ရွင္လည္း ျဖစ္သူ ဦးစိုးညြန႔္က မိမိတို႔မွာထမင္းတစ္ လုပ္စားဖို႔အတြက္မၽွပင္ စိုက္ပ်ိဳး ေျမမ်ားမက်န္ေတာ့ပါေၾကာင္း၊ ယခင္ကလည္း ကုမၸဏီႏွင့္ ေဒသ အာဏာပိုင္တို႔၏ အလိုက်၊ စိတ္ တိုင္းက် ေတာင္းဆိုေသာ လယ္ယာ ေျမမ်ားအပ္ႏွံေပးခဲ့ ၿပီးျဖစ္ပါ၍ ယခု စိုက္ပ်ိဳးထားေသာ ၎၏ေၿမ ကြက္ လယ္ကြက္အား သိမ္းဆည္း ျခင္း မျပဳပါရန္ ေတာင္းပန္တိုးလၽွိုး ရာ မရသျဖင့္ ၎၏လယ္ယာေၿမ ကြက္အားဖ်က္ဆီးထိုးေကာ္ေန ေသာ ဘူလ္ဒိုဇာစက္ႀကီးေရွ႕သို႔ တုံးလုံးပစ္လွဲခ်ကာ အႀကိတ္ခံ အေသခံကာ ေတာင္းပန္သျဖင့္ ေမာင္းႏွင္ေနဆဲဘူလ္ဒို ဇာစက္ ႀကီးမွာ ေရွ႕ဆက္တိုးမေမာင္းေတာ့ ဘဲ စက္သတ္ကာလုပ္ငန္းမ်ား ေခတၱရပ္ဆိုင္းလိုက္ရမႈ ျဖစ္ပြား ခဲ့သည္။

''အခု ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဩဂုတ္ ၂၉ ရက္ကျဖစ္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔နယ္က အရင္စစ္အစိုးရ လက္ ထက္မွာ လယ္ေျမေတြ အသိမ္း ခံရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီဘက္ ေခတ္အစိုးရသစ္လက္ထက္က်မွ အသိမ္းခံရတာပါ။ သူတို႔သုံးတဲ့ စကားေလးေတြက လွပါတယ္။ စက္မႈဇုန္မွာ စက္႐ုံအလုပ္႐ုံေတြ အခုလို တည္ေဆာက္ျခင္းအားျဖင့္ ေဒသခံျပည္သူေတြအတြက္ အ လုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ေပၚေပါက္လာမယ္ေပါ့။ စီမံကိန္း ကာလက ၁၅ ႏွစ္ စီမံကိန္းလို႔ေျပာ တာပဲ။ ေနာင္ ၁၅ ႏွစ္ေနမွ စက္႐ုံ ေတြ တကယ္လည္ပတ္ေတာ့မွ အ လုပ္ရၾကမယ့္ကိစၥအတြက္ ကၽြန္ ေတာ္တို႔ေဒသခံေတာင္သူလယ္ သမားျပည္သူေတြအားလုံး လက္ ငုတ္ လက္ရွိေျမယာေတြ ဆုံးရႈံးၿပီး အလုပ္လက္မဲ့နဲ႔ ဟိုေရာက္၊ ဒီ ေရာက္နဲ႔ ဘဝေတြပ်က္ကုန္ၾကၿပီ။ စိုက္ပ်ိဳးေရးအတြက္ လယ္ေျမမရွိ ေတာ့တဲ့ဘဝေတြ၊ ေမြးျမဴေရးအ တြက္ စားက်က္မရွိေတာ့တဲ့ အေၿခ ေတြ ေရာက္ကုန္၊ ဆိုက္ကုန္ၾကၿပီ။ သမၼတႀကီးက ဆင္းရဲမြဲေတမႈ စီ မံခ်က္ေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေနေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာေတာ့ လယ္ေျမေတြကို စက္မႈဇုန္အ ေၾကာင္းျပၿပီး လယ္ေျမကတ္ကတ္ သတ္သတ္ေလးေတာင္ ေပးမခ်န္ ၾကေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မဲေပး ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္လိုက္ၾကတဲ့ တိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္ အ မတ္ႏွစ္ဦး ဦးျမတ္သူနဲ႔ ဦးေက်ာ္ တင့္တို႔ ကိုယ္တိုင္ကလဲ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ေတာင္သူေတြဘက္မွာ မရွိၾက ဘူး။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ကုမၸဏီကလူ ေတြနဲ႔ အတူတြဲထိုင္ၿပီး ေျမတူးစက္ ႀကီးေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့'အစာ အိမ္ (လယ္ယာစိုက္ခင္းေတြကို)'ကို နင္းေခ်ေနတာ၊ ဖ်က္ဆီးတာ ကိုအားေပးၾကည့္ရႈေနၾကတယ္''ဟု ေတာင္ငူၿမိဳ႕တြင္ ေခတၱေရာက္ ရွိေနေသာ အသက္ ၅၁ႏွစ္အရြယ္ မႏၲေလးတိုင္းေဒသႀကီး ငါန္းဇြန္ ၿမိဳ႕နယ္ နဝရတ္ေက်းရြာေန ဦးရီ သန္းက သတင္းေထာက္မ်ားကို ေျပာသည္။

ယင္းက ဆက္လက္၍ ''သူ တို႔သတ္မွတ္ေပးေခ်တဲ့ နစ္နာေၾကး၊ ေလ်ာ္ေၾကးေငြကိုပဲ လက္ခံခဲ့ၾက တယ္။ တစ္ရြာလုံး အိမ္ေၿခ ၅၀ ေလာက္ရွိေပမယ့္ ေခတ္ပညာတတ္ ဆယ္တန္းေအာင္၊ ဘြဲ႕ရတစ္ဦးမွ မရွိဘူး။ ဒီေတာ့ဥပေဒေတြကိုလဲ ေၾကာက္ၾကတာနဲ႔ ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ ခ်ဳပ္ေရးမႉးနဲ႔ ကုမၸဏီလူႀကီးေတြ အလိုက်ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ လယ္ေၿမ ေတြကိုအပ္ေပးၿပီး အသိမ္းခံခဲ့ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ရြာပတ္ပတ္လည္ ကြင္းလွကြင္းေျမဧက ၄၀ဝေလာက္ ကေလးကိုေတာ့ ရြာသူရြာသား ေတြရဲ့ ဝမ္းစာေလး၊ စိုက္ပ်ိဳးစား ေသာက္လုပ္ကိုင္ဖို႔ေလးခ်န္ထား ေပးဖို႔ စက္မႈဝန္ႀကီးလာေရာက္ စဥ္ကတင္ျပခဲ့ေတာ့ ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ ခ်ဳပ္ေရးမႉးက ကြင္းလွကြင္းက စက္မႈဇုန္ထဲမွာ မပါဘူး။ မသိမ္း ဘူးလို႔ေျပာခဲ့ၿပီး ဒီကေန႔ဩဂုတ္ ၂၉ရက္မွာ စက္ယႏၲရားႀကီးေတြနဲ႔ လာၿပီး စိုက္ခင္းေတြကို ဖ်က္ဆီး ေတာ့တာပဲ''ဟု ဦးရီသန္းက သတင္း ေထာက္မ်ားအားေျပာသည္။

ဦးရီသန္းႏွင့္ နဝရတ္ရြာမွ လယ္သမား ၁၅ဦးခန႔္သည္ ၎ တို႔၏ ရြာပတ္ပတ္လည္ကြင္းလွ စိုက္ပ်ိဳးေျမဧက ၄၀ဝခန႔္အား ရြိဳင္ရယ္ဟိုက္တက္ကုမၸဏီမွ ထပ္ မံလာေရာက္သိမ္းယူမည့္ေဘးမွ ကင္းလြတ္ေစရန္ သက္ညႇာေစာင့္ ေရွာက္မႈေပးနိုင္ေသာ နိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီးႏွင့္ အႀကီးအကဲမ်ားထံ ဆက္လက္တင္ၿပ အသနားခံသြား မည္ျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။

ကိုေဆြ၊ေတာင္ငူ၊ စက္တင္ဘာ(၂)
Yangon Media Group