ဘတ္စ္ကားေပၚျပဳတ္က်ခဲ့ေသာ မ်က္ရည္စမ်ား

ဇူလိုင္၏မိုးစက္မ်ားက မွန္ျပတင္းဝမွ တရၾကမ္းေျပးဝင္ေနသည္။ ဆြဲဆြဲငင္ငင္ ေအာ္ဟစ္ေနသည့္ကားမ်ား ...။ ငါးဆယ္တစ္ ရာေပးစီး၍ရသည့္ကားမ်ားရွိသလို 'အထူး'ဟု သမုတ္ၿပီး
မွတ္တမ္းတင္ထားေသာ ကားႀကီးမ်ားက ဘယ္ညာယိမ္းထိုးကာ သူ႔ထက္ငါအၿပိဳင္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ ပန္းတုိင္မရွိ ေအာင္ျမင္မႈ မရွိ။ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ဒ႐ိုင္ဘာ၏ ေျခႏွင့္ လက္ကသာ အဓိက . . . .။ေန႔စဥ္သယ္ေဆာင္မႈျပဳေနရေသာ အလုပ္ ကို သူတုိ႔လုပ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ လိုင္းကား၏ ရင္ခြင္ထဲတြင္ ဖူးပြင့္စဘဝမ်ား ဓမၼကိုရင္ဝယ္ပိုက္ၿပီး အသက္ႏွင့္ ခႏၶာကို စြန္႔ခြာေတာ့မည့္ ဘဝမ်ားရွိသလို အဓမၼကိုစီးေမ်ာရင္း လိုက္ပါသူမ်ားစြာရွိသည္။

ခရီးသည္ တိုက္ပြဲ

''ရွင္မိုက္႐ိုင္းလွခ်ည္လား။ ရွင့္ညီမဆိုရင္ လည္း ဒီလိုလုပ္တာပဲလား'' ရွက္ေသြးတို႔အစား မ်က္ႏွာကတင္းမာခက္ထန္ေနသည္။ မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္၏ေဒါသက ကားတစ္စီးလံုးမွလိုက္ ပါလာသူအားလံုးကို အာ႐ံုစူးစိုက္မႈတစ္ခုအျဖစ္ ကံၾကမၼာက ဖန္ဆင္းလုိက္သကဲ့သို႔ ....သူမ ဝတ္ဆင္လာေသာ ပန္းဆီေရာင္ဝတ္စံုႏွင့္ စကတ္တိုက
မ်က္ဝန္းတို႔ႏွင့္ မလိုက္ဖက္ေတာ့ ''ေဟ့လူ ခင္ဗ်ားဆင္းသြားေတာ့ ပါး႐ိုက္ခံ ရတာေတာင္နည္းေသးတယ္''ဟု ၄၈အထူးယာဥ္ မွ ယာဥ္အကူက သံတုတ္တစ္ေခ်ာင္းကို ထိုင္ခံု ေအာက္မွ ဆြဲထုတ္ရင္း ေဆာင့္တြန္းရင္း ခပ္မာ မာေလသံျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။ ခဏ ထုိခဏသည္ လိုင္းကားေပၚမွ တိုက္ပြဲျဖစ္သည္။ ထိုသူသည္ ကားေပၚမွ ဆင္း႐ံုမွတစ္ပါး
အျခားမရွိ။ ခပ္တည္တည္ျဖင့္ 'ေတာက္' တစ္ခ်က္ ေခါက္သြားသံၾကား လိုက္ရသည္။ အထူးကားႀကီးသည္ ဆူးေလဘက္သို႔ တေရြ႕ေရြ႕ျဖင့္ဆက္လက္ထြက္ ခြာျပန္သည္။

ခရီးသည္တို႔၏ တစ္ေယာက္တစ္ ေပါက္ေျပာဆိုသံတို႔က ဘရိတ္ဖမ္းမရ။

ဟီရိႏွင္႕ ၾသတၲပၸ

၃၁ဘံုေသာေလာကတြင္ လူ႕ျပည္ဟူသည္က ကြၽႏု္ပ္တို႔ အသက္ရွင္ေနထုိင္ေသာ လူႏွင့္သက္ ရွိ သတၱဝါမ်ား ေနထုိင္ေသာ ေလာကဘံုႀကီးကို သတၱေလာကဟု ညႊန္းဆိုသည္။

သတၱေလာကတြင္ လူႏွင့္ တိရစၧာန္တို႔ကို စည္းႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ပိုင္းျခားထား၏။ ဟီရိ(ရွက္ျခင္း)ႏွင့္ ၾသတၱပၸ (ေၾကာက္ျခင္း)တို႔သည္ လူဟူသမွ်၏ ဦးေႏွာက္ ႏွင့္ ႏွလံုးသားတြင္ ကိန္းေအာင္လ်က္ရွိသည္ဟု လူ ပုဂၢိဳလ္အမ်ားစုက လက္ဝယ္ထားၾကသည္။ တိရစၧာန္သည္အိပ္စက္ျခင္း၊ စားေသာက္ျခင္း၊ ေမထုန္မွီဝဲျခင္းျဖင့္သာ မွီတည္ကုန္၏။ ထုိကဲ့ သို႔ဆုိရလွ်င္
ရွက္ျခင္းႏွင့္ ေၾကာက္ျခင္းကို ေမ့ေလ်ာ့ထားေသာ 'လူ' သည္ မည္သို႔ေသာ အဓိပၸာယ္ သက္ေရာက္မည္နည္း။

ေတြးေၾကာက္ရေသာ လက္ဖဝါးမ်ား

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေန႔စဥ္အလုပ္သြား၊ အလုပ္ျပန္ဘဝႏွင့္ စားဝတ္ေနေရးကို ေျဖရွင္းေနရသူမ်ားတြင္ အမ်ားစုမွာ ေန႔စဥ္လုိင္းကားကိုသာ အားျပဳရသည္။

နံနက္အလုပ္ခ်ိန္ေနာက္က်ျခင္းကို ဥပကၡာျပဳႏိုင္ရန္ သူတို႔ျဖစ္သလို သြားလာရသည္။ အထူးကားႏွင့္ ႐ိုး႐ိုးကား မေရြးခ်င္ေတာ့...။ ကုမၸဏီဝန္ထမ္း၊ အစိုးရဝန္ထမ္း မ်ားမွ အမ်ိဳးသမီးအမ်ားစုသည္မိမိ၏ တင္ပါး ႏွင့္ ရင္ဘတ္ကို လံုၿခံဳရန္ ထုိင္ခံုရေသာ ဘတ္စ္ ကားကိုသာ ပုိ၍အားျပဳရေၾကာင္း အသက္ ၂ဝ ႏွင့္ ၄ဝၾကား အမ်ိဳးသမီးအမ်ားစုက
ဆိုၾကသည္။

''ကားခပိုက္ဆံပိုကုန္တာကို မတြက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေစာေစာထၿပီး ဂိတ္စကို တစ္ေခါက္စီး။ ထုိင္ခံုရရင္ေတာ့ ဘာမွ ေတြးေၾကာက္စရာမလုိေတာ့ဘူး'' ဟု အသက္ ၂၈ ႏွစ္အရြယ္ရွိ ေရွ႕ေနအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ဆိုသည္။ သူမသည္ ေျမာက္ဥကၠလာမွ ဆူးေလမွတ္တိုင္အထိ ေန႔စဥ္ လိုင္းကားျဖင့္သာသြားလာရေၾကာင္း ေျပာသည္။ဘတ္စ္ကားခရီးသည္မ်ား၏
အေတြ႔အႀကံဳမ်ားက မ်ားလွသည္။

မျမင္ႏိုင္ေသာလက္ေခ်ာင္းမ်ားသည္သင္ခန္းစာ(သို႔မဟုတ္) သတိေပးလိုက္သည့္ အသံတစ္ခုကဲ့သို႔သာ ေတးမွတ္ခဲ့ၾကသည္။ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ မိန္းကေလးအမ်ားစုသည္ ၎တို႔၏ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားကို အနီးစပ္ဆံုးသူမွ လြဲ၍ မေျပာျပလို။

''ကြၽန္ေတာ့္ ေကာင္မေလးက ဒဂံုဘက္က ေန ၿမိဳ႕ထဲကိုေန႔တိုင္း ႐ံုးတက္တယ္။ သူစီးတာက ဘီအမ္ကားပါ။ ရင္ဘတ္က အတြင္းအက်ႌကို ပါ ေဆာင့္ဆြဲတယ္လို႔သူေျပာျပတယ္။

ခရီးသည္ အခ်င္းခ်င္းပါ။ ငိုၿပီးကြၽန္ေတာ့္ကို ဖုန္းဆက္တာ''ဟု ေျမာက္ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထိုင္ေသာ ကိုသက္လင္းက တစ္ဆင့္ ေျပာသည္။

မတ္တတ္ရပ္စီးေနရေသာ အထူးကားမ်ား

ယခင္တပ္မေတာ္အစိုးရ လက္ထက္မွစ၍ အထူးကားမ်ား ေပၚလာသည္။ ၎တို႔၏ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းက ''လူပိုမတင္ရ'' မွန္ပါသည္။ အတက္အဆင္းျပတင္းဝအထိ လူစီးမရေတာ့သည့္အခါ ထပ္မတင္ေတာ့၊ ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီးတြင္ခရီးသည္တင္ယာဥ္ေပါင္း ၆ဝဝဝ ေက်ာ္ရွိၿပီး ေန႔စဥ္လိုင္းကားေပါင္း ၄ဝဝဝ ေက်ာ္ ေျပးဆြဲလ်က္ရွိေၾကာင္း မထသ၏ စစ္တမ္းမ်ား အရ သိရသည္။ ရန္ကုန္၏ လူဦးေရ ပ်မ္းမွ် ၆ သန္း၊ တစ္ရက္လွ်င္ ဘတ္စ္ကား ခရီးသည္ ၂ ဒသမ ၃ သန္း ပံုမွန္သြားလာေနေၾကာင္း၊ ၎ တို႔က
ထုတ္ျပန္ထားသည္။အထူးကားတစ္စီးလွ်င္ ခရီးသည္ ၄ဝ ေက်ာ္အထိ ထိုင္ခံုကိုျပဳျပင္ကာ ထည့္ထားႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ မတ္တတ္ရပ္ ခရီးသည္ မတင္ပါက ေန႔တြက္ေၾကးမကိုက္ဟု ကားသမားမ်ားက ေျပာသည္။

အထူးကားပံုျပင္ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္အသံ

ၿပီးခဲ့သည့္ ၂ဝ၁၂ခုႏွစ္ပထမအႀကိမ္ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ စတုတၴပံုမွန္အစည္းအေဝးတြင္ ရန္ကုန္မွခရီးသြားျပည္သူမ်ားအတြက္ အဲကြန္း ပါေသာ ခရီးသည္တင္ယာဥ္အသစ္မ်ား မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ စီးရမည္နည္းဆိုသည့္ ေမးခြန္းသည္ ျပည္သူ႔အသံျဖစ္သည္။ ၎အသံကို ဦးသိန္းၫြန္႔ေမးသည္။ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္တြင္ စီးရမည္ဟု
ပို႔ေဆာင္ေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ ဒုတိယဝန္ ႀကီး ဦးခ်န္ေမာင္က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပးခဲ့သည္။ ယင္းေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သည္ အိပ္ရာဝင္ပံုျပင္မဟုတ္။ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝးမွတ္တမ္းစာအုပ္တြင္ သမိုင္းစာသားအျဖစ္ ေတြ႕ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔တိုင္ တည္ဆဲဥပေဒႏွင့္အညီ ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ မတ္တတ္ရပ္ေနရဆဲ။ ဒူး
တုပ္ထုိင္ေနရဆဲ။

ယာဥ္အကူတို့၏ ကာကြယ္မႈ

''ကြၽန္ေတာ္က မိန္းကေလးေတြ ကားေပၚတက္လာရင္ တစ္ျခမ္းသတ္သတ္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီးဆြဲထည့္ေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူအရမ္းက်ပ္လာရင္ အဲဒီျပႆနာျဖစ္တာမ်ားတယ္ဟု
ဆူးေလ-မဂၤလာဒံုေျပးဆြဲသည့္ ၅၁ ယာဥ္လိုင္းမွ ယာဥ္အကူ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္က ေျပာသည္။ယာဥ္အကူ(စပယ္ယာ)မ်ားတြင္ အေတြ႕ အႀကံဳမ်ားစြာရွိ၏။ ယခင္က စပယ္ယာလက္ဆို လွ်င္ မိန္းကေလး အမ်ားစု ေက်ာခ်မ္းရသည္။ ယခုမူ ခရီးသည္အတြင္းမွ ''လက္က'' ပို၍ လက္သံေျပာင္ေၾကာင္း ၎က ေျပာသည္။

''မဟာၿမိဳင္မွတ္တိုင္မွာဆို မွတ္မွတ္ရရပါပဲ။ လူႀကီးက အသက္ ၅ဝေလာက္ရွိၿပီ၊ ကုတ္တာက သူ႕သမီးအရြယ္၊ ခင္ဗ်ားဟိုဘက္ေရႊ႕၊ ညီမ ဒီဘက္လာ ေျပာလိုက္ရတယ္။

လြန္လာရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္းဒီအတိုင္း ၾကည့္မထား ပါဘူး'' ဟု ကိုေက်ာ္ေက်ာ္က ဆိုသည္။ ရန္ကုန္၏ နိစၥဓူဝျမင္ကြင္းသည္ တစ္ေန႔ တစ္မ်ိဳးမ႐ိုးရ၊ ႐ံုးတက္ ႐ံုးဆင္းခ်ိန္တြင္ ပို၍ မ်က္စိလွ်င္ရၿပီ။ တဏွာရမၼက္ႏွင့္ ေငြေၾကးရယူ လိုမႈကိုပါ ဝင္ထိန္းေပးရေၾကာင္း ယာဥ္အကူ တို႔က ဖြင့္ဟၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔တြင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ဥပေဒမရွိ။

''ျပႆနာ ခဏခဏျဖစ္တယ္။ လူက်ပ္လာေလ ပိုသတိထားရေလပဲ။ ထိန္းမရရင္ေတာ့ ရဲစခန္းကို ေမာင္းဖို႔ တိုင္ပင္ထားတယ္။ အရက္ ေသာက္ထားတယ္ထင္ရင္ မတင္ေတာ့ဘူး။

သူ တို႔နဲ႔က ပိုၿပီး ျပႆနာျဖစ္လြယ္တယ္''ဟု ၁ဝ၂ အထူးယာဥ္လိုင္းမွ ယာဥ္အကူတစ္ဦးကဆိုသည္။

''ကားေတြထဲမွာပိုအျဖစ္မ်ားတာက ေကာက္႐ိုး(႐ိုး႐ိုးကား)ပဲ။
အထူးကားေတြမွာလည္း ထိုင္ေနရင္းနဲ႔ ဟိုပြတ္၊ ဒီပြတ္လုပ္ၾကတာ။ တခ်ိဳ႕က ေနရာေရႊ႕တယ္။ ရဲတင္းတဲ့ မိန္းကေလးကေတာ့ စပယ္ယာၾကားေအာင္ ေျပာရဲတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔မသိလိုက္တဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြလည္း ရွိမွာပါ''ဟု ၂၁၃ အထူးယာဥ္ လိုင္းမွ ယာဥ္အကူ ကိုစိုးဝဏၰက ေျပာသည္။

ခရီးသည္ၾကားက လိင္လုပ္သမ

ျပည္သူအမ်ားစုႏွင့္ ေန႔စဥ္လက္ေတြ႕က် က် ထိေတြ႔ဆက္ဆံသူမ်ားသည္ ယာဥ္အကူမ်ား ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ မိန္းကေလးမ်ားသည္ ဘတ္စ္ကားေပၚမွ အထိအေတြ႕ကို ဂ႐ုမစိုက္ဟု ဆိုသည္။ သာမန္အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္ၾကားတြင္ ကာမ၏အေငြ႕အသက္ကို ႐ွဴ႐ိႈက္သည့္ လူတန္းစား တခ်ိဳ႕ရွိေၾကာင္း ယာဥ္အကူတခ်ိဳ႕က ထြက္ဆိုၾကသည္။

''တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြက သိသာတယ္။ အေရွ႕အေနာက္ထပ္ၿပီး က်ပ္ေနတာကို မသိဟန္ေဆာင္တယ္။ အတန္းအစားကြာတာေပါ့။ ထုတ္ေျပာရရင္ မေကာင္းေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲ ထားလိုက္တယ္။ ဒါမ်ိဳးက်ေတာ့ ဘယ္လို မိန္းကေလးမ်ိဳးလဲဆိုတာ အားလံုးသိပါတယ္။''

''တခ်ိဳ႕ေယာက်္ားေတြက တစ္ခါရဖူးေတာ့ လူမေရြးေတာ့ဘူး။ ေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလးေတြကိုေရာၿပီး သိကၡာထိခိုက္ေစတယ္''ဟု ၁၉၉ ႐ိုး႐ိုးယာဥ္လိုင္းမွ ယာဥ္အကူတစ္ဦးက ၎၏ လုပ္သက္အတြင္း ေတြ႕ႀကံဳရမႈကို ေျပာသည္။

ထိုျဖစ္စဥ္မ်ားသည္ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ မကြဲျပားေသာသူမ်ားႏွင့္ အုပ္စုဖြဲ႕လိုက္ပါသူမ်ား အျပင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း
လႈပ္ရွား႐ုန္းကန္သူမ်ားလည္း ရွိေၾကာင္း သိရသည္။''ကားထဲမွာ လိုအပ္တဲ့သူနဲ႔ လိုခ်င္တဲ့သူက ေျပလည္သြားတာကိုလည္း ေတြ႕ဖူးတယ္။ တခ်ိဳ႕က ကားဆရာန႔ဲ စပယ္ယာေတြနဲ႔ ညိႇႏႈိင္းၿပီး ဂိတ္ဆံုးကို ဒိုးၾကတာဗ်ာ''ဟု တာေမြမွ သီရိမဂၤလာေစ်းသို႔ ညပိုင္းေျပးဆြဲေသာ ဒိုင္နာယာဥ္အကူတစ္ဦးက ေျပာသည္။

ျပႆနာ အေျဖရွာရန္လိုသည္

ယေန႔ လိုင္းကားျဖင့္သြားသည္။ မနက္ျဖန္ တြင္လည္း လိုင္းကားကိုသာ ဦးတည္ေနရသည့္ ဘဝမ်ားသည္ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ေရွာင္လႊဲမရ ျပည္ တြင္းပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ အျခားေသာ တိုးတက္မႈ မ်ားသည္ ဥပေဒ၊ အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ အစိုးရ၏ ေရ ရွည္စနစ္ေပၚသာမူ တည္ေၾကာင္း ျပည္သူ႔လႊတ္ ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးမင္းသူက သံုးသပ္သည္။

''သူ႔ႏွမ ကိုယ့္ႏွမ စာနာဖို႔ေတာ့လိုတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈနဲ႔လည္း အမ်ား ႀကီးဆိုင္တယ္။ ဒါဟာ ေရရွည္စီမံခ်က္ေတြရဲ႕ Side Effect ေတြပဲ။ ခရီးသည္တင္ အထူးကား ဆိုတာမွာ သူ႔ထိုင္ခံုနဲ႔သူလိုက္စီးရရင္ ဒီလိုမ်ိဳး ျဖစ္လာစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး။ အားလံုးကိုအစိုးရမွာ တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရေပမယ့္ ျပည္သူေတြေပၚမွာလည္း တာဝန္ရွိတယ္''ဟု ၎က သူ၏ အျမင္ကို ေျပာသည္။

လူဟူသည္ မိန္းမ၊ ေယာက်္ားမေရြး အရွက္အေၾကာက္တရားရွိဖို႔ရန္ ဗုဒၶ၏ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားက ဆံုးမသြန္သင္ထားသည္။ လူမ်ိဳးျခား၊ ဘာသာျခားတို႔၏ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္သည့္ ဘာသာတိုင္းတြင္လည္း ဟီရိ (ရွက္ျခင္း) ႏွင့္ ၾသတၱပ(ေၾကာက္ျခင္း)ကဲ့သို႔ေသာ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ား အက်ယ္တဝင့္ရွိမည္မွာမလဲြ။ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားၾကားတြင္ အမိယုတ္ပါက
ႏႈတ္အမူအရာၾကမ္းၿပီး၊ အဖယုတ္ပါက ကိုယ္လက္ အမူအရာ ၾကမ္းသည္ဟု ဆို႐ိုးစကားရွိသည္။

ယခုမူ လိုင္းကားေပၚမွ လက္ယုတ္ျခင္း၊ ကိုယ္အမူအရာ ၾကမ္းတမ္းျခင္းသည္ က်ဴးလြန္သူ၏ တဏွာႏွင့္ရာဂတို႔မွ ေမြးထုတ္ေပး လိုက္ေသာ စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္မည္ထင္၏။ လူႏွင့္တိရစၧာန္အ ၾကား ျခားထားသည့္စည္း တစတစ ပိုမိုပါးလႊာလာသည္ႏွင့္ အမွ်
မၾကားဝံ့မနာသာ အမႈအခင္းမ်ား၊ မပြင့္မီေၾကြရရွာေသာ ပန္းမ်ားႏွင့္ အသားစားမုဆုိးမ်ား၏ ပရိယာယ္မ်ိဳးစံုေအာက္ အ ေမွာင္ကို ကြယ္၍ မၾကာခဏ ေရတိမ္နစ္ရရွာေသာ ဘဝမ်ားစြာ၏ မလံုၿခံဳမႈမ်ားက ဤေနရာ တြင္ပါ အဆီးအတားမဲ့ က်ဴးေက်ာ္လာေနၿပီဆိုပါက လိုင္းကားေပၚမွ မ်က္ရည္စက္မ်ားသည္ ဆက္လက္ စိုၿမဲ စိုေနဦးမည္သာ ျဖစ္သည္။

ေအာင္ထက္ (NYK)

Popular Myanmar News Journal